υψηλαυχενία

και εσφ. γρφ

ύψηλαυχένεια, ἡ, Α [ὑψηλαύχην, -ενος]

1. το να κρατά κανείς ψηλά τον αυχένα

2. το να βαδίζει κανείς αγέρωχα

3. μτφ. περηφάνια, έπαρση.